21 Ekim 2011 Cuma

Bir Roman Daha Bitti.

Bugün hayatımın dönüm noktalarından biri. Göğsüme matkapla kocaman bir delik açıldığı,gözlerimin karanlığa çevrildiği günlerden biriydi.
Sanki bir arabaya binmiştik biz tekerleği patlak bir araba..Bir gidiyor,bir duruyorduk ve sonunda pes ettik.Tekerleği değiştirmek yerine arabadan indik.Ve farklı yönlere doğru ilerledik..
Zeki Müren'li gecelerime hoşgeldim. Sözlerindeki anlam,sesindeki titreme. Nasıl rakı içesim var anlatamam. Nasıl sarhoş olasım var anlatamam.
Ben beceremedim Eva. Bir insanın sevmesi kendi kabiliyetimizin dışında bir şeydir.Ben buna engel olamadım.Bazen anlamsızca kötü fikirler düşüyor beynimin açık sahasına,sana yakıştıramıyorum hiçbirini. Ama gitmiyorlar Eva.Yaşadıklarımın,söylediklerinin başka açıklaması yokmuş gibi.
Beynim patlayacak gibi.Düşünmekten yoruldum.
Bu cevapsız soruları bir başıma nasıl cevaplayabilirim bilmiyorum.Ya ben sağ çıkarım bu düşünceler karmaşasından ya da sen katil çıkarsın.Başka yolu yok Eva,üzgünüm..
Her zaman yanıbaşında olamadığım için üzgünüm.Rüzgarın senin yönünde esmesi,güneşin yolunu hep aydınlatması dileğiyle hoşçakal.
Yarın yine bir Ankara yolculuğuna daha çıkacağım.Bu yorucu ve tempolu hayat beni dahada fazla olgunlaştırıyor,bu ne işe yarar bilmiyorum.
Beni doyurmaz,zengin bir adam yapmaz ama bir çok ahmaktan daha zeki olmama,hayatı düşünce yetisiyle kavramama,olası tehlikeleri sezebilmeme yardımcı oluyor.
Belkide günün birinde 1-0 önde başlatır beni.
O güne kadar Esen kal Eva.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder